دوست داشتنت ، گناه نیست

بعد از اتفاق دو هفته پیش، 14 مهر رو می گم، همون اتفاقی که باعث شد یک هفته با هم قهر باشیم. همون اتفاقی که حال هر دو مون رو بد کرد، گاهی دلشوره ی ناخوشایندی میاد سراغم.

هجوم وحشیانه افکار مزخرفی که دلشوره ام رو صد برابر می کنن. کاش بتونم برگردم به اعتماد قبل از این اتفاق بد. عزیزم، تو حالم رو نمی دونی. آخه نمی تونم با کلمات حالم رو برات بگم.

عزیزم، من هر روز بیشتر از قبل پر میشم از دوست داشتنت. باور کن که دوست داشتنت گناه نیست. بذار یکبار فقط یکبار به آغوشت پناه بیارم و بهت بگم دوست دارم و تو هم بهم بگی که دوستم داری.

عزیزم، سارا هر روز بهت لبخند میزنه. هر روز بهت می گه که حالش خوبه. اما تو باور نکن. سارای تو هر روز و هر روز پژمرده تر میشه.

تو نمی دونی چقدر سخته که عاشق باشی اما حق بیان حست و عشقت رو نداشته باشی.

بی رحم، بی انصاف چطور دلت میاد اینطوری منو به جرم دوست داشتنت مجازات کنی؟

به خدا دوست داشتنت، گناه نیست.