بیقرارم

عزیزم، حالم خوب نیست. آروم و قرار ندارم. دلم آروم نمی شه، عصبی شدم.

منو ببر پیش خودت، بذار در کنارت به آرامش برسم.  عزیزم، من فقط با تو و در کنار تو آرامش دارم.

منو ببر پیش خودت، پر از بغضم، پر از دلتنگی ام.

دیروز برای قلبم نوبت دکتر داشتم، هنوز تپش قلب دارم. به دکتر گفتم وقتی بغض می کنم انگار یه چیزی تو گلوم گلوله میشه. یه چیزی راه گلوم رو بند میاره. میدونی دکتر چی گفت؟

گفت: به خاطر بغض هایی که فرو دادی، به خاطر اینکه آرامش نداری.

عزیزم، منو ببر پیش خودت، بذار باقی روزهای زندگیم رو با تو باشم. من با تو خوشبختم با تو آرومم.

عزیزم، بس که جمله دوست دارم رو قورت دادم، دارم خفه میشم. چرا به من سخت می گیری؟! چرا گفتن جمله دوست دارم  رو قدغن کردی؟

عزیزم، سارا الان به تو نیاز داره، به بودنت نیاز داره. به موندنت نیاز داره. اگر جون سارا برات عزیز هست، قسمت میدم تو رو به جون سارا که منو با خودت ببر.