بازهم تنهایی

 چی بنویسم؟!
عزیزم، کاش میشد سند این دل رو به نام تو میزدم. کاش دلی رو که عاشقانه دوستت داره قبول می کردی. عزیزم کاش می تونستی عمق دل نگرانی هامو درک کنی.
کاش میفهمیدی که همه وجودم، همه جسم و روحم به بودن تو به وجود تو گره خورده. کاش میدونستی تو این قحطی معرفت و عشق واقعی، چقدر خالصانه و عاشقانه دوست دارم.
کاش می دونستی رگ و پی وجودم به وجودت گره خورده که اگه نباشی همه رگ و پیم از هم می پاشه.
عزیزم، اگاهانه، عاشقانه، خالصانه و از روی معرفت، دوست دارم.