یک آرزو

از شروع سال جدید، بارندگی و سیل شروع شده. سال جدیدی که همه متتظر بودن تا در کنار خانواده شون تعطیلات رو بگذرونن. همه می خواستن در کنار خانواده خستگی یک سال دویدن رو لز تن بیرون کنن. اما مردم سالشون رو با مصیبت شروع کردن. با غم و اندوه از دست دادن عزیزانشون. کام مردم همین اول سال تلخ شد. 
همش با خودم فکر می کنم مگه قرار هست چقدر زندگی کنیم. چقدر قرار هست کنار هم باشیم. 
چقدر، این فرصت با هم بودن ها کوتاهه. 
نگاهی به دور و برم انداختم و اقوام و دوستانی رو دیدم که زمانی جوان بودن اما خیلی زود پیر شدن. 
پیر و ناتوان و برای گذران زندگی به کمک و یاری همراه زندگیشون، نیازمند. 
تو دلم یک آرزو کردم، کاش بتونم در کنار تو بمونم و زندگی کنم و پیر بشم. کاش عشق و علاقه بینمون تا آخر عمرم برامون بمونه. 
کاش برای همیشه و تا اخر عمر برای هم باشیم و بمونیم. 
عزیز دلم دوست دارم.